Masyw Slęży

Tanie, wygodne ośrodki wypoczynkowe

Masyw Slęży

Dom Turysty Na Przełęczy pod Wieżycą

Dom Turysty ''Na Przełęczy pod Wieżycą''
Dom Turysty "Na Przełęczy pod Wieżycą"
ul. Armii Krajowej 13, 55-050 Sobótka

Dom Turysty PTTK pod Wieżycą jest to obiekt turystyczny (w przeszłości schronisko turystyczne) położony w Masywie Ślęży, na przełęczy pod Wieżycą (zwanej też Kamiennym Siodłem), w bezpośredniej bliskości Sobótki.

Początki schroniska sięgają 1927 - ruch turystyczny był w tym okresie tak duży, że schroniska na Ślęży nie były w stanie przyjąć wszystkich potrzebujących noclegu. Postanowiono wówczas wybudować pod Wieżycą nowe schronisko.

Nowe schronisko miało formę parterowego budynku na kamiennej podmurówce - po licznych przebudowach i rozbudowach wygląda on obecnie zupełnie inaczej. Nadano mu nazwę Blücherbaude, na cześć feldmarszałka pruskiego Gebharda Leberechta von Blüchera. W okresie międzywojennym było bardzo popularne i stanowiło punkt wypadowy do wycieczek na Ślężę (przebieg szlaków turystycznych był odmienny od obecnego).

Po II wojnie światowej schronisko przejął wrocławski oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W 1986 nadano mu imię nowego patrona - Macieja Stęczyńskiego, podróżnika i pisarza, który przebywał również w okolicach Sobótki. Przed kilku laty zmieniono klasyfikację obiektu na Dom Turysty, w związku z czym nie obowiązuje w nim m.in. regulamin PTTK.

Do budynku prowadzi asfaltowa droga z Sobótki. Poniżej schroniska duży parking a obok na stoku obszerna łąka.
Ślęża zbudowana jest głównie z granitów i gabra. Większa część masywu Ślęży to ofiolit – pozostałość kopalnego dna oceanicznego (skorupy oceanicznej), datowano na 350 mln lat (przełom dewonu i karbonu). W skład tego ofiolitu wchodzą: radiolaryty (pozostałość krzemionkowych skał osadowych leżących na dnie oceanu), amfibolity (zmetamorfizowane pierwotne podmorskie bazalty, tworzące wierzchnią warstwę skorupy), niżej leżą gabra, a na samym dole ultrazasadowe perydotyty, które w efekcie metamorfizmu przekształciły się w serpentynity. Obecnie gabra tworzą szczyt Ślęży i jej południowe oraz wschodnie stoki, serpentynity odsłaniają się na Raduni i wzgórzach położonych na wschód i zachód od niej, natomiast amfibolity są znane z Wieżycy i Gozdnicy – niewielkich szczytów w północnej części masywu Ślęży koło Sobótki.

Znacznie później w obręb zachowanego ofiolitu wdarła się intruzja granitowa, datowana na późny karbon. Obecnie granity budują północne i północno-zachodnie stoki góry. Są one częścią masywu granitowego ciągnącego się od Strzegomia po Sobótkę. Samo wyniesienie części skał gabrowych i granitowych i ukształtowanie się góry zaszło w neogenie, przy czym bierze się pod uwagę głównie wyniesienie w wyniku ruchów tektonicznych. Wcześniej sądzono, że Ślęża jest twardzielcem, jednak obecnie wpływ selektywnej erozji uważa się za czynnik uzupełniający.